Smešten u ostrvskom kompleksu Kiklada , Siros je jedno od najneverovatnijih ostrva u Egejskom moru. Njegovo ime potiče od drevnog feničanskog jezika i, tačnije, ili od reči Sur, što znači kamenit, ili od reči Usira, što znači veseo. Pored izuzetne lepote i predivnih plaža, Siros je poznat po svojoj bogatoj i dugoj kulturi. Kultura Sirosa je zaista posebna.
Kultura Sirosa – Naselje Kastri
Jedan od prvih dokaza o obimnoj kulturnoj i istorijskoj pozadini Sirosa je Kastri, naselje koje datira iz ranog bronzanog doba kikladske civilizacije. Kastri je naselje staro 5.000 godina i jedno od najranijih naselja pronađenih u Grčkoj. To je (verovatno) bilo i prvo naseljeno područje na ostrvu Siros.
Kastri je sagrađen na vrhu strmog brda blizu mora. Imao je kameno utvrđenje koje je štitilo svoje građane od napada. U blizini naselja nalazi se drevno groblje Chalandriani. Drevno groblje Chalandriani je najveće groblje izgrađeno tokom Kikladskog perioda. Značajno je da su u njegovim grobnicama otkriveni mnogi predmeti, uključujući nakit, grnčariju i predmete za domaćinstvo.
Jedna stvar koja karakteriše rani Kikladski period i kulturu Sirosa, posebno, je pravljenje tiganja – ravnih kružnih diskova obično napravljenih od gline, poznatih po svom lepom zakrivljenom dizajnu . Njihove funkcije su ostale nepoznate, ali za razliku od njihovog imena, nije bilo znakova koji bi ukazivali da su korišćeni kao pribor za kuvanje. Zbog široke upotrebe metala u tom periodu, otkriveno je i dosta oruđa od bronze i srebra. Postoje dokazi koji pokazuju da je postojao savez između Sirosa i Male Azije, koji je bio zasnovan na trgovini metalima.
Tokom rimskog doba, Siros je cvetao. Mnogi novčići iz tog perioda danas su izloženi u raznim muzejima širom Grčke. Glavni grad Sirosa u to vreme je ponovo bio Ermupolis. Tokom vizantijskog perioda, pirati su pokrenuli nekoliko napada na Siros, što je dovelo do pustošenja priobalnih oblasti ostrva. Kopno je, s druge strane, još uvek imalo nešto stanovnika.
Arhitektura Sirosa
Siros ima jedinstvenu neoklasičnu arhitekturu koja obuhvata srednjovekovne i venecijanske karakteristike. Gradska kuća i pozorište Apolo savršeni su primeri neoklasične arhitekture. Ostrvo je domaćin mnoštva čudesnih crkava i brojnih impozantnih, živopisnih vila. Takođe ima bezbroj mermernih stepenica, krečene kuće sa drvenim balkonima i vratima ofarbanim u živopisne boje i, kao i većina grčkih ostrva, uske krivudave uličice.
Na Sirosu se većina ljudi pridržava običaja, posebno onih vezanih za Božić i Uskrs. Tokom Božića, na primer, sade mahunarke koje se kasnije koriste za ukrašavanje svojih domova. Na Badnje veče cela porodica se sastaje. Hrana je po tradicionalnom receptu sirosa sa ribom i karfiolom nakon odlaska u crkvu. Za vreme Vaskrsa, u oblasti Posidonije, i pravoslavni hrišćani i katolici se okupljaju tokom litije Velikog petka.
Štaviše, svake godine u septembru, na području Vari, održava se tradicionalna manifestacija Trigopati. Tokom ovog praznika, ljudi tradicionalno prave vino gnječenjem grožđa nogama. Tu se može probati i tradicionalni slatkiš od grožđa koji se zove moustalevria (žele od grožđanog mošta).
Helikopterski transfer od Atine ka drugim ostrvima Grčke
