Halkidiki, severna Grčka, smatra se jednom od najlepših destinacija za odmor u Grčkoj. Njegove duge i peščane plaže, neverovatni pejzaži, bujna vegetacija i ljupka primorska sela učinili su ovo područje popularnim za letnji odmor, privlačeći hiljade posetilaca svake godine.
Halkidiki je region sa mnogo mesta za posetu, od antičkih mesta i vizantijskih kula do manastira i pećina. Pećina Petralona je veoma popularno nalazište na Halkidikiju, gde su pronađeni praistorijski ljudski tragovi. Veoma je zanimljiva i kula Prosforio u Uranopolisu, odakle polazi čamac za Svetu Goru.
U nastavku možete videti najbolje lokacije na Halkidikiju .
Sveta Gora – Halkidiki severna Grčka
Sveta Gora (Hagion Oros) nalazi se na Uneskovoj listi svetske baštine. To je samoupravni deo grčke države, kojim upravlja vaseljenski carigradski patrijarh. Sveta Gora se sastoji od 20 pravoslavnih manastira i poznata je i kao Autonomna monaška država Svete Gore. Nalazi se na istočnom poluostrvu Halkidikija.
Poreklo njegovog imena varira. Jedan izvor kaže da je dok su se bogovi i divovi borili, džinovski Atos bacio masivnu stenu na boga Posejdona koji je pao u more i postao Sveta Gora.
Druga legenda kaže da je brod Device Marije na putu za Kipar izleteo sa kursa i tu pristao. Bila je toliko zadivljena lepotom mesta da ga je blagoslovila. Nakon toga, Sveta Gora se naziva vrtom Bogorodice .
Prvi monasi koji su naselili ovo mesto stigli su na Svetu Goru 5. godine nove ere.
Upravno telo Svete Gore je Sveta zajednica (Iera Kinotita), koju čine predstavnici 20 Svetih manastira. 17 od 20 manastira su grčki, a ostala 3 su srpski, bugarski i ruski. Osim manastira, postoji 12 manjih monaških zajednica. Život u Svetoj Gori je jednostavan i monaški. Monasi veruju da je put čoveka da pronađe Boga kroz samoću, molitvu, vežbanje, poslušnost Duhovnom Ocu, služenje i post.
Ženama nije dozvoljen ulazak na Svetu Goru, samo muškarcima. I monasi i posetioci vode jednostavan život u okolini se ne mogu naći moderni objekti. Jedu male količine hrane, svaki dan, uglavnom hleb i masline. Oni borave u manastirskim kelijama ili u pećinama, mole se Bogu i obavljaju poljoprivredne poslove.
Manastiri su bogata skladišta srednjovekovne istorije. Možete videti slike iz 13. godine nove ere, rukopise iz vizantijskog doba, mermerne skulpture stubova, tornjeva, putira, paravana ikona i izuzetne minijature u zlatu i srebru koje datiraju iz 12. veka. Otprilike jedna četvrtina svih grčkih dela u svetu je sakupljena tamo u obliku knjiga i rukopisa kojih ima oko 15.000.
Krstarenje poluostrvom Sveta Gora
Svetoj Gori se prilazi trajektom iz Uranopolisa ili Jerisosa. Većina posetilaca može da ide javnim autobusom od Dafnija do Karijesa, glavnog grada Svete Gore. Posetioci moraju da dobiju svoj Diamonitirion, propusnicu, u kancelariji Hagion Oros u Solunu.
Osim pasoša, strani posetioci moraju da poseduju i pismo preporuke iz ambasade u Atini ili konzulata u Solunu. Drugi neophodan dokument za njih je dozvola za ulazak od Administrativnog odeljenja za crkvena pitanja pri Ministarstvu spoljnih poslova Grčke u Atini ili Uprave za spoljne poslove Ministarstva severne Grčke u Solunu.
Kula Prosforio u Uranopolisu, Halkidiki
Vizantijska kula sela Uranopolis je poznata kao Kula Prosforio. Sagradili su je u 14. veku, po svoj prilici pre 1344. godine, monasi Vatopedske opatije u Svetoj Gori, da bi zaštitili ovo područje od neprijateljskih invazija. Nalazi se pored male luke Uranopolisa. Ova kula je deo malog utvrđenog kompleksa i služi kao baza za manastir Prosforio, koji je zavisnost Vatopedske opatije.
Među najznačajnijim odlikama ove konstrukcije može se navesti raznovrsnost njenog nastanka, budući da donji deo, koji nosi strukturu kule, pripada vizantijskom periodu, dok poslednja dva sprata, a po svemu sudeći i neki drugi delovi potiču iz vremena turske vladavine koja je nastala posle 1585. godine. Što se tiče unutrašnjosti kule, napravljena je od drveta i datira iz 19. veka. Ima i dva drvena balkona.
Pored svih ovih činjenica o poreklu, ova vizantijska kula je važna i u istorijskom smislu jer je od 1928. godine predstavljala dom bračnog para Loh, koji je izdržavao tadašnje izbeglice i stvarao današnju tradiciju ručno rađenih ćilima.
S druge strane, ova kula je najveća i najbolje održavana kula na Halkidikiju, uprkos zemljotresu u 19. veku koji je uništio gornji sprat. Ovo je zahtevalo dosta popravki, nakon čega je poprimila sadašnji oblik. U istom periodu izgrađene su i okolne zgrade, od kojih se u jednoj nalazi lokalna opštinska kancelarija.
Pećina Petralona – Halkidiki severna Grčka
Pećina Petralona se nalazi u blizini Nea Mudanije, na 300 metara nadmorske visine, u zapadnom podnožju planine Katsika na Halkidikiju, u Makedoniji. Svetski je poznata po ukrasu od stalaktita i stalagmita, kao i po fosilizovanoj lobanji i kostima arhantropa iz Petralone. Pećinu je 1959. godine otkrio meštanin sela Petralona po imenu Filipos Hacaridis.
Šest godina kasnije, 1960. godine, antropolog i osnivač Antropološkog udruženja Grčke, Aris Poulianos, započeo je sistematska iskopavanja na tom lokalitetu. Ova iskopavanja su otkrila mnoga paleolitska oruđa, kosti i fosilizovane životinje koje su izumrle pre više hiljada godina.
Čuveni arhantrop Petralone je 1960. godine otkrio drugi meštanin, Christos Sarrigiannidis, a datira od pre 700.000 godina. Nalazi, kao i replike i rekonstrukcije iz ove izuzetno lepe pećine, izloženi su u Antropološkom muzeju Petralone.
Pećina je otvorena za posetioce svakog dana od 9 ujutru do sat vremena pre zalaska sunca. Fotoaparati i mobilni telefoni nisu dozvoljeni jer se ova pećina još proučava, a blic može ozbiljno oštetiti ukrase od stalaktita i stalagmita.
Aristotelov park u Stagiri – Halkidiki severna Grčka
U prelepom selu Stagira, rodno mesto Aristotela je prelep park posvećen životu i delima ovog velikog antičkog filozofa. Aristotelov park je odličan primer tematskog parka, koji se nalazi usred bujne šume, na južnim padinama planine Stratonikos i gleda na zaliv Jerisos.
U centru parka stoji statua filozofa. U parku se nalazi niz značajnih instrumenata koji prikazuju fenomene prirode. Napravljeni 2004. godine, neki od instrumenata dostupnih u parku su solarni sat, sočivo, kompas, pentafon, optički diskovi, klatno, vodena turbina, inercione sfere i parabolični reflektori. Aristotel Park je odlično mesto za učenje o aktivnostima i interaktivnim igrama. Kada je vedro vreme, možete videti neke od manastira na Ustima Atos pomoću teleskopa.
Arheološko nalazište Olintosa – Halkidiki severna Grčka
Poluostrvo Halkidiki poznato je po svojim zanimljivim arheološkim nalazištima. Jedno takvo nalazište je arheološko nalazište Olintos. Olintos je, prema mitologiji, bio sin Strimonasa, kralja Trakije, koji je ubijen tokom lova na lavove. Kaže se da je grad Olintos sagradio Vraggas, brat Olintosa, u njegovu sećanje i čast.
Datira iz 7. veka, Olintos je prvobitno bio naseljen Makedoncima. Ovaj lokalitet je prilično interesantan zbog svog položaja na dva brda. Olintos su napali Persijanci 479. pre nove ere, koji su poklali sve njegove stanovnike i uništili grad. Nakon 45 godina grad je obnovljen i proglašen je glavnim gradom Halkidikija.
Ova faza nije dugo trajala jer je makedonski kralj Filip II ceo grad sravnio sa zemljom, oko 348. godine pre nove ere. Olintos se nikada nije oporavio od ove katastrofe i ostao je prilično zaboravljen za preostali period istorije.
Velika iskopavanja između 1928, 1931, 1934. i 1938. sprovela je američka delegacija koju je predvodio profesor Dejvid M. Robinson. Ostaci ovog drevnog grada koji su uspešno otkopani uključuju vidljive strukture, koje ukazuju na Hipodamejski urbanistički sistem. Pronađeni su i podovi od mozaika, koji su prava poslastica za posmatranje jer su neki od najstarijih poznatih mozaičkih podova u Grčkoj.
Većina artefakata preuzetih sa ovog mesta izložena je u lokalnom muzeju u selu Olintos i rezultati prikupljanja su veoma interesantni. Muzej Olintosa čak ima i audio-video displej, koji posetiocima pruža kompletan obilazak arheološkog nalazišta Drevnog Olintosa. Smešten na samo 5 kilometara od autoputa, ova lokacija je dostupna samo privatnim prevozom jer ne postoje sredstva javnog prevoza, poput autobusa, koja idu do ove lokacije. Lokacija se nalazi severoistočno od sela Olintos i neće razočarati ljubitelje istorije.
Arheološko nalazište Drevnog Akantusa – Halkidiki severna Grčka
Arheološki dokazi datiraju početak drevnog grada Akantusa u 655. pne. Poreklo imena može se pratiti od žbuna akantusa koji obiluje u ovom području. Akant je prvobitno kolonizovan u 7. veku pre nove ere od stanovnika ostrva Andros i bio je najvažnija luka severoistočno od Halkidikija.
Grad je osvojio Filip II, kralj Makedonije, 348. pre Hrista. Kasnije, 200. godine pre nove ere, opljačkali su ga Rimljani i potom vaskrsnuo kao kolonija veterana rimskih legionara. Akant je na latinskom preimenovan u Ericius, od čega su Vizantinci dobili ime Jerisos ili Erisos. Zemljotres velike magnitude uništio je grad 1932. Moderni grad Jerisos nalazi se 1 km severozapadno od drevnog grada.
Akant se nalazio duž strme padine. Pronađeno je ogromno zdanje sa dvorskim ostacima zidova, citadela i helenističkih građevina. Vidi se i napuštena vizantijska crkva i dve postvizantijske crkve. Na groblju (nekropoli) izvršena su opsežna iskopavanja i otkopano je preko 9.000 grobova. Zanimljivo je primetiti da su mrtvi pokopani sa lobanjom okrenutom ka jugoistoku.
Neki od nalaza su izloženi u Arheološkom muzeju Poligiros. Danas se arheološko nalazište Akant nalazi 24 km od Poligirosa, na istočnom poluostrvu Halkidiki.