Ostrvo Kos se nalazi u centru kompleksa Dodekanez i jedno je od najpopularnijih grčkih ostrva. Peščane plaže i bogata istorija su dve glavne atrakcije Kosa, zajedno sa dobrim noćnim životom. Na ostrvu ima mnogo zanimljivih mesta, uključujući impresivno Asklepijevo svetilište (Asklepieion), antičku agoru, venecijanski zamak u gradu Kos i tvrđavu u Antimahiji.
Živopisno selo na Kosu koje treba posetiti je Zia, dok su lepe plaže Thermes, Paradise, Mastichari i Agios Stefanos. Popularne aktivnosti na Kosu su jedrenje na dasci i ronjenje. Posetioci takođe imaju priliku da krenu brodom od grada Kosa do turističkog centra Bodrum u Turskoj.
U nastavku možete videti najbolje lokacije na Kosu .
Asklepieion – Ostrvo Kos, Dodekanez
Asklepieion je drevni medicinski centar smešten 4 km jugoistočno od grada Kosa, iza sela Platani. Datira iz prve polovine 3. veka pre nove ere i podignut je u čast boga zdravlja i medicine Asklepija, posle smrti čuvenog starogrčkog lekara Hipokrata. Karakterističan simbol ove ustanove bila je zmija, jer su Grci poštovali ovu životinju zbog njene sposobnosti u izboru lekovitog bilja. Lekari ove bolnice bili su i sveštenici, a svetilište je bilo dostupno za sve koji su želeli da se pomole.
Uprkos promenama koje su na strukturi prouzrokovali zemljotresi, lako je razlikovati različite prostorije koje su bile deo ove zgrade. Prva terasa je ograđena trijemom u obliku Pi (grčko slovo P), koji ostavlja južnu stranu otvorenom. Za ovaj portik se kaže da ima medicinsku školu, iako to nije dokazano. Na njegovoj istočnoj strani nalazi se kompleks rimskih termi iz 3. veka nove ere i sa nekoliko portika, u kojima su nekada bile prostorije za pacijente i njihove porodice.
Na drugoj terasi nalazi se najstarija građevina, ruševine oltara iz 4. veka pre nove ere. Levo i desno od oltara nalaze se ruševine dva manja hrama. Tu su i neki restaurirani stubovi koji pripadaju jonskom hramu Apolona (II vek pre nove ere).
Konačno, na trećoj terasi mogu se videti ostaci dorskog hrama Asklepeion, takođe iz 2. veka pre nove ere. Asklepieionov centar takođe ima crkvu posvećenu Panagiji Tarsou, izgrađenu tokom ranog hrišćanskog perioda. Ono što je ostalo od ove crkve su inicijali ICKSP, što znači Isus Hrist .
Ova lokacija je u osnovi vrh zelenog brda, sa koje se vidi grad Kos, kao i njegova predgrađa. U lepoj mirnoj atmosferi koju ona prenosi uživaju turisti i dan danas, kao što se to dešavalo sa pacijentima u prošlim vekovima.
Antička gimnazija – Ostrvo Kos, Dodekanez
Helenistička gimnazija, poznata i kao Ksisto , deo je kompleksa helenističkog i rimskog perioda koji takođe uključuje Akropolj, hipodrom, Nimfej, veoma razrađenu strukturu koja datira iz 3. veka pre nove ere. , kao i ruševine hramova Afrodite i Herkula, i velika arkada postavljena na ulazu u Antički grad, koji se nalazi u blizini luke, u istočnom delu grada Kosa.
Pre svega, Ksisto znači ostrugano , aluzirajući na to da sportisti koriste da se pokriju uljem pre utakmica i ostružu ga kada završe. Stil gradnje je dorski, na šta ukazuje restauriranih sedamnaest stubova početnih 81. Stubovi na zapadnoj strani imali su razrađene ukrase sa lavljim glavama. Na vrhu ove kolonade od belog mermera ležao je ogroman krov koji je pokrivao veliki deo teretane.
U kasnijim rimskim vremenima izgrađen je bazen. Gimnazija je računala i na rezervoar za vodu postavljen na njenom srednjem delu, gde su se umivali sportisti. Što se tiče susednih zapadnih termi, one su korišćene u istu svrhu.
Drugi deo gimnazije bio je takozvani Ksistos Dromos, što znači Urezana ulica . Naziv ulice se odnosi na površinu ovog puta, što im je bilo veoma korisno da ne bi proklizali tokom trke, zbog prekrivenih uljanim poklopcem. Ovaj deo je bio zaklonjen i omogućio je sportistima da nastave sa vežbanjem po lošim vremenskim uslovima.
Osmanske džamije – Ostrvo Kos, Dodekanez
Bogata istorija Kosa, i svih ostrva Dodekaneza uopšte, ostavila je živopisni trag u arhitekturi ostrva. To je slučaj sa džamijama grada Kosa, koje podsećaju na osmansku vlast na ostrvu, koja je trajala oko četiri veka, od 1523. do 1912. godine. U gradu Kosu danas se nalaze dve otomanske džamije koje se mogu videti u centru grada. Iako danas ne funkcionišu, ostaju kao istorijska i arhitektonska obeležja prošlosti.
Nefterdarova džamija na trgu Elefterije sagrađena je krajem 18. veka i ostala je tipičan primer islamske arhitekture. Izvode se neki restauratorski radovi na očuvanju ovog istorijskog spomenika. Na pješačkoj udaljenosti od Nefterdar džamije nalazi se džamija Hanji Hasan sa ogromnom i impresivnom munarom. Izgrađena 1786. godine, ova džamija se nalazi na trgu Locija, iza Hipokratovog platana, i ima dva sprata.
Bazilike Svetog Stefana – Ostrvo Kos, Dodekanez
Smeštene na stenovitom mestu neposredno iznad plaže Kamari, na jugu Kosa, bazilike Svetog Stefana su kompleks dve ranohrišćanske crkve koje datiraju iz 6. i 5. veka pre nove ere. Na južnoj strani stene nalazi se veća crkva, a na severnoj manja. Ove dve crkve su delile krstionicu i bile su povezane sa susednim ostrvom Kastri mostom koji je kasnije uništen u zemljotresu.
Bazilika na jugu je bila trobrodna sa dva reda stubova, polukružnim svodom na istoku i pravougaonom pripratom na zapadu. Ova priprata je imala dva ulaza, dok je pod crkve bio prekriven lepim mozaicima sa prikazom ptica. Bazilika na severu takođe je bila trobrodna, ali manja. Između ove dve crkve nalazila se pravougaona zgrada koja je obema služila kao krstionica.
Ovo drevno nalazište je 1932. godine iskopao italijanski arheolog Lučano Lorenci. Iskopavanja su trajala od 1935. do 1943. godine, dok su na obali otkriveni i neki jonski stubovi.
Ostrvo Kastri na Kosu
Nasuprot plaže Kefalos, na južnoj strani ostrva Kos nalazi se malo ostrvo Kastri. Potpuno je kamenito i neplodano sa malo vegetacije. Neki ostaci starog zamka nalaze se na vrhu ovog stenovitog ostrva koje je čuvalo zaliv od neprijatelja i pirata. Sa druge strane je mala kapela plavo-belih boja posvećena Svetom Nikoli, svetom zaštitniku pomoraca. Do ostrva Kastri se može doći brodom ili plivanjem sa plaže Kefalos.
Drevna Agora – Ostrvo Kos, Dodekanez
Drevna Agora (Drevna pijaca) je impozantno područje u kojem je pronađen niz hramova, kupatila i kuća sa preostalim mozaicima, stubovima i drugim delovima građevina koji pripadaju nekoliko perioda. Antička pijaca je veliko područje iskopavanja, sa mnogo zanimljivih istorijskih i arhitektonskih nalaza. Na primer, antička pijaca ima deo zida od krupnog kamena, koji ima 80 metara dužine i 2,5 metara visine.
Sa spoljne strane ovog zida počinjao je istočni krak za zaštitu luke. Ovaj krak je iskorišćen i u arhitektonskom smislu, jer je korišćen za podupiranje kolonade dužine 50 metara sa nizom pregrada. Ovi stubovi datiraju iz 4. i 3. veka pre nove ere i delimično su restaurirani tokom rimskog perioda.
Kao što je to bilo uobičajeno u starim evropskim građevinama, ostaci stubova su tada bili prekriveni bazilikom u ranim danima hrišćanstva, koja je uključivala krstionicu koja je nazvana sedam stepenica Agios Joannis . S druge strane, izvan ovog zida nalazile su se neke građevine vezane za rad luke.
Noviji nalazi
Neki od najnovijih nalaza su zgrade širine 80 metara i dužine od 300 metara, sa velikim stepeništem koje i dalje zadržava svoju impresivnost, koje vodi u unutrašnje dvorište. Tu su i dva restaurirana stuba koji daju ideju o portiku.
Pored toga, Drevna pijaca ima i neke ruševine Afroditinog svetilišta, kao i mali hram, naizgled u čast Herkula, i hrišćansku baziliku koja datira iz 5. veka; svi su okrenuti ka severu. Neki drugi nalazi su mozaički podovi nekih naselja, koji datiraju iz 3. veka pre nove ere i Hipokratova statua. Unutar gore pomenutog Afroditinog hrama nalaze se i drugi zanimljivi nalazi. Prema utvrđenom, najstariji delovi antičke pijace datiraju približno iz III veka pre nove ere.
Područje iskopavanja Antičke pijace nalazi se u istočnom delu Kosa, južno od zamka Kos. Kao zanimljiv podatak za turiste, potrebno je dodati da se pruža odličan panoramski pogled. U slučaju posete mestu kasno popodne ili u prvim večernjim satima, dobro je znati da se nalazi pored ulice u kojoj se odvija noćni život Kosa, koja se zove Ulica barova .
Zamak vitezova – Ostrvo Kos, Dodekanez
Dvorac vitezova Svetog Jovana na Kosu, izgrađen je od lokalnog kamena i od ostataka ranijih građevina. Još uvek se vidi izvestan broj grbova na zidovima. Sagrađen je za vreme viteške okupacije, koja je trajala preko dve stotine godina. Ovo delo arhitekture i građevinskog inženjerstva zadivljuje prizorom kamenog mosta koji je povezivao to područje Kosa.
Nakon prelaska preko mosta, posetioci vide kameni dvorac sa dva dela. Njegove fantastične četiri unutrašnje kule su kružne i nalaze se u četiri ugla. Jugoistočna oblast, najveća, u stvari, obuhvata kulu na jugu i još uvek postje zidine i bastioni na svim uglovima. Preko velikog jarka između njih postoji pokretni most koji povezuje obe oblasti. Gradnja je trajala nekoliko godina, a datira između 1380-1514.
Unutrašnji prostor izgleda kao najstariji deo, sagrađen u vreme nemilosrdnih napada sultana Bajazita. Drugi deo, u spoljašnjem delu, datira iz 1495. godine i kasnije su ga izgradili veliki majstor D’Obuson, veliki majstor D’Ambroaz, a zatim je 1514. godine završio Del Kareto.
Najstarija kula, ona sa leve strane pokretnog mosta, još uvek prikazuje grbove Velikog majstora De Milija (1454-1461) i Velikog majstora De Lastića (1437-1454). Pošto je izgradnja Viteškog zamka trajala oko 130 godina, Uticaj različitih stilova arhitekture je očigledan, jer je još uvek moguće videti friz koji prikazuje niz venaca i maski iz helenističkog vremena u kontrastu sa kosim bazaltnim stubovima na kapijama, poznatim kao Karmadino kapija, koji datiraju iz hrišćanskog vremena. Bazilika Limenos.
Muzej Viteškog zamka, koji se nalazi u severnom delu između obe oblasti, još uvek pokazuje nekoliko starih natpisa, skulptura i oltara. Samu zgradu muzeja obnovili su Italijani i nekada je bio viteško skladište.
Hipokratov platan na Kosu
U centru ostrva Kos ispred Viteškog zamka stoji ogroman stari platan, poznat kao Hipokratov platan . Tvrdi se da je Hipokrat sedeo ispod ovog platana i podučavao svoje učenike. Kako je drvo staro 500 godina, očigledno nije ono koje je zasadio Hipokrat, pošto je živeo oko 5. veka pre nove ere.
Ovaj platan ima obim od dvanaest metara, što ga predstavlja najvećim u Evropi. Vlasti ostrva su preduzele određene mere kako bi ga sačuvale. Kratak okolni zid sa metalnom ogradom sprečava ga da se preterano rasteže i drži ljude na odgovarajućoj udaljenosti. Na jednoj strani ovog zida je turski ornament, dok se na drugoj nalazi istorijska bela urezana česma na arapskom jeziku, koju je postavio turski guverner. Iz nje se može uzeti voda, čak i danas.
Drvo je ušlo u istoriju širom sveta pošto su neke od njegovih reznica ili semena otišle na nekoliko destinacija kao pokloni. Na primer, na teren koji okružuje Nacionalnu medicinsku biblioteku u Sjedinjenim Državama, u kojoj je njeno seme zasađeno 1961. Odsek za medicinsku genetiku na Univerzitetu u Glazgovu, Medicinsku školu u Mičigenu i Školu ruralnog zdravlja u Sidneju u Australiji su samo neki primeri mnogih institucija koje drže derivacije Hipokratovog platana.
Letnja tradicija
Tokom leta postoje i događaji vezani za Hipokratov platan u kojima turisti, kao i lokalno stanovništvo, obično uživaju. Petog septembra postoji tradicija da domaćice prave dva venca, jedan sa starim, a drugi sa novim. Stari se mora odneti u more, a novi staviti na obalu. Ovaj simbolizuje početak godine i mora se održati dok ga ne zapljusne četrdeset talasa.
Kada je to gotovo, domaćice se vraćaju drvetu sa vencem, držeći kamenčiće i morsku vodu u panikinima dok se hvataju za drvo, što im navodno garantuje zdravlje i dug život. Ritual se nastavlja kod kuće, jer se venac mora staviti na versku ikonu i poprskati ostatkom morske vode.
Arheološki muzej Kosa, Dodekanez
Arheološki muzej Kos smešten je u neoklasičnoj dobro očuvanoj zgradi koja je projektovana 1935. Tada su Italijani vladali Kosom i svim ostrvima Dodekaneza. Smešten na trgu Elefterias, muzej se ističe svojom arhitekturom. U njemu se nalazi nekoliko nalaza koji su otkriveni tokom iskopavanja oko Kosa, Rodosa i manjih ostrva Dodekanez krajem 20. i početkom 21. veka. Većina arheoloških nalaza obuhvata dug period od antičkog do postrimskog i helenističkog vremena.
Najimpresivniji eksponati uključuju prelepe mozaike, statue sa drevnog mesta Asklepeion, obimnu kolekciju praistorijske grnčarije i metalnih predmeta, eksponate iz grobnice mladog sportiste iz 3. veka pre nove ere, novčiće, anaglife sa različitim predstavama i mnoge druge stavke. Muzej često organizuje edukativne programe za studente i grupe kako bi se upoznali sa istorijom ostrva.
Drevni Dionizov hram na Kosu, Grčka Dodekanez
Ruševine Dionisovog hrama nalaze se južno od luke Kos, pored drevne Agore, u ulici Vasileos Pavlu. Blizu je Rimske kuće koja pripada 3. veku. Dionisov hram je, međutim, nešto stariji jer datira iz 2. veka. Izrađena je od belog i sivog mermera. Dionis ima i oltar, koji se nalazi na severozapadnom delu Rimskog doma, i iako je stariji od hrama, datira iz 2. veka pre nove ere, očuvan je u dobrom stanju.
Dionis, poznat kao Bakus od Rimljana, je bog vina. Njegovo poreklo vezuje se za Tračane, grupu plemena koja su naseljavala na jugu, u susedstvu starih Grka. Staru Trakiju činio je deo koji je sada podeljen na Grčku, Tursku i Bugarsku. Dakle, Grci su uzeli ovaj element tračke mitologije i ugradili ga kao svoj.
Prema grčkoj mitologiji, Dioniz je sin Zevsa i smrtne Semele, iako neke verzije potvrđuju da je njegova majka bila Persefona. Pošto se Dionis smatrao bogom vina, on je predstavljao njegove različite aspekte, poput opojnog efekta koje može imati, kao i opuštanja i društvenih koristi koje takođe može da proizvede.
Zamak Antimahija – Ostrvo Kos, Dodekanez
Na malom brdu iznad sela Antimahija, južno od grada Kosa, nalazi se Venecijanski zamak, poznat kao zamak Antimahija. Sagrađena je početkom 14. veka od strane Reda vitezova Svetog Jovana, ali su radovi intenzivirani krajem 15. veka, posebno 1494. godine, što se vidi na natpisu iznad glavne kapije.
Spoljna utvrđenja Zamka i danas su jaka, iako su prošli vekovi i pretrpeli su brojne napade. Jedini ulaz u Zamak nalazi se na njegovoj severnoj strani i zaštićen je dvostrukim kapijama. Iznad ulaza nalazi se simbol vitezova uklesan u mermeru.
Unutar zamka nema mnogo toga da se vidi osim dve venecijanske crkve, crkve Svetog Nikolaja iz 16. veka i crkve Agia Paraskevi, podignute početkom 18. veka. Neki ostaci cisterni i kuća su takođe preživeli, ali nisu u dobrom stanju jer se vide samo njihovi temelji. Sa zamka se pruža lep pogled na okolinu i more.
Rimski odeon – Ostrvo Kos, Dodekanez
Drevni Odeon na Kosu sagradili su Rimljani oko 2. i 3. veka. Pronađen je početkom 20. veka zajedno sa Gimnazijom i Rimskim termama, svi su uglavnom u dobrom stanju. Ove konstrukcije se nalaze na istoku i zapadu Casa Romane, koja je deo antičkog grada. Jedna od glavnih prednosti ovog kompleksa je da koncentriše mnoga važna mesta do te mere da se mogu posetiti tokom samo jednog obilaska, bez potrebe da se putuje i bez gubljenja vremena ili trošenja novca.
Što se tiče rimskog Odeona, iako je restauriran, njegovih prvih devet redova sedišta su i dalje originalni mermerni koji su zauzimali značajni građani tog vremena. Odeon ima još pet redova sedišta napravljenih od granita, namenjenih običnim ljudima. Trenutno ima ukupan broj od 18 redova sedišta. Neki drugi delovi koji su takođe pronađeni u dobrom stanju su pod, krila i orkestarska jama. Pored toga, otkriveno je i nekoliko statua.
Centar zabave
Verni svojoj tradiciji i ideologiji, Rimljani su izgradili Odeon na Kosu, kao i neke druge širom svog Carstva. U stvari, njihovi čuveni amfiteatri bili su pravi centri zabave u Rimu, budući da je Koloseum najveći, koji je mogao da primi 50.000 ljudi. U osnovi, ljudi su odlazili u amfiteatre poput Odeona da vide borbe između robova, kriminalaca, ratnih zarobljenika, a ponekad i između njih i divljih životinja. Ova tradicija je počela sa idejom zabavnih sahrana i sastojala se od borbe jednog čoveka protiv drugog.
Međutim, bilo je toliko ljudi koji su želeli da gledaju ove borbe da je bilo potrebno izgraditi neka posebna mesta za njihovo održavanje. U stvari, ovo je postalo toliko popularno da je nekada postojalo mnogo škola koje su nudile posebnu obuku za pretvaranje običnih muškaraca u gladijatore. Naravno, Rimljani su ovo delimično koristili kao odvraćanje pažnje kako bi učinili ljude srećnim i izbegli da im se politički suprotstave.
Iako Rimljani obično dobijaju zasluge za ovakve izume, na njih je uticala jedna od nacija kojima su dominirali: Grci, od kojih su uzimali mnogo saveta; na primer u pogledu svetlosti i zvuka u pozorišnim predstavama. Za ove prilike Grci su izgradili posebne prostore sa polukružnim redovima za sedenje, gde bi glumci nastupali na otvorenom. Oni su bili veoma povezani sa ovom vrstom umetnosti, jer su bili pioniri koncepta tragedije, razrađujući zamršene mitove koji su bili izraženi u mnogim pričama.
Dakle, u okviru bogate kulturne razmene koju su Rim i Grčka delili, Rimljani su preuzeli mnoge važne činjenice grčke kulture poput ovih i koristili ih u svoju korist.
Vetrenjača Antimaheje – Ostrvo Kos, Dodekanez
Antimaheja je selo koje se nalazi na 5 km u unutrašnjosti od primorskog grada Mastihari, a udaljeno je 25 km od grada Kosa. Iako ima mnogo zanimljivih mesta za posetu, njegova glavna atrakcija je velika vetrenjača, poslednja koja je još uvek u upotrebi na celom ostrvu. Uzimajući u obzir dugu tradiciju vetrenjača na Kosu, većina turista želi da vidi i fotografiše ovaj poslednji ostatak. U stvari, snaga vetra koju daje nadmorska visina ovog ostrva je vekovima naširoko korišćena u poljoprivredne svrhe, do te mere da je pre Drugog svetskog rata, selo srednje veličine Antimaheja brojalo oko 100 vetrenjača.
Nažalost, u ovom selu je preživela samo jedana, dok se neke nalaze u selima Pili, Kefalo i Asfendiu, između ostalih. Međutim, ove trenutno nisu u upotrebi, što povećava vrednost one u Antimaheji, koja je stara 205 godina. Uprkos velikoj veličini koja se vidi spolja, unutra izgleda malo, ali generalno gledano, posetioci ne žele da propuste priliku da uđu.
Godine 2000. vetrenjača Antimaheje je renovirana kako bi posetiocima pružila lepši pogled. Nalazi se na malom trgu u centru. Trenutno radi kao muzej koji raspolaže životnim stilom prošlih vekova. Osim svih ovih zanimljivosti, Antimaheja uopšte nije turističko mesto, a ipak je živopisno selo sa tipičnim grčkim krečenim kućama, prepunim cveća i tavernama koje nude ukusnu domaću hranu, koju mnogi otkrivaju zahvaljujući čuvenoj vetrenjači.
Vizantijski zamak Stari Pili na Kosu, Dodekanez
U neposrednoj blizini sela Pili na ostrvu Kos nalazi se polusrušeno, napušteno naselje Stari Pili (Paleo Pili). Iznad ovog napuštenog sela, na vrhu brda planine Dikeo, nalazi se zamak Pili. Ovaj zamak je prvobitno izgrađen u vizantijsko doba i cvetao je od 9. do 11. veka.
Kada su ostrvo Kos osvojili vitezovi Svetog Jovana u srednjem veku, zamak Pili je obnovljen i ojačan kako bi zaštitio region od neprijateljskih i gusarskih napada. Danas su zidovi zamka i većina zgrada u njemu gotovo u potpunosti uništeni.
Međutim, lokacija zamka pruža prekrasan pogled na ostrvo Kos, Egejsko more, ostrva Kalimnos i Pserimos i susedne obale zapadne Turske.
Crkva Agios Joannis – Ostrvo Kos, Dodekanez
Na južnoj strani ostrva Kos, na kraju asfaltnog puta nalazi se crkva Agios Joannis (Sveti Jovan). Samo 7 km južno od Kefalosa, ova crkva je poznat po svojoj tradicionalnoj arhitekturi, jer je obojen u plavo-bele boje.
Izgrađena je na brdu iznad Kefalosa, okružena bujnim zelenilom i pruža neverovatan pogled na more. Veliki platan baca svoju senku na crkvu, a oko crkve su postavljene nekoliko drvenih klupa da se posetioci opuste i uživaju u pejzažu.
Crkva je mala, ali daje svečanu atmosferu. Prelepe ikone i neverovatne freske krase zidove, dok sa krova visi zlatni luster. Nekoliko metara pored crkve nalazi se stari, polusrušeni zvonik. Manastir slavi 29. avgusta i veliki broj hodočasnika se okuplja na njegov praznik da oda počast svetitelju.
Termalni izvori Kosa, Grčka, Dodekanez
Na lokaciji Agios Fokas nalazi se morski bazen sa vrelim izvorima, poznatiji kao terme. Mesto je poznato kao jedno od najistaknutijih mesta na Kosu. Da biste stigli tamo, potrebno je preći istočnu plažu i proći rt Psalidi, kao i rt Agios Fokas. Na tom mestu je nekada bila i mala crkva posvećena Svetom Fokasu, koja datira iz vizantijskog perioda, a na oko 3 km odatle, terme su trenutno organizovane kao pravo letovalište.
U slučaju termi Kos, one se nalaze na kraju 250 metara duge šljunkovite plaže, okružene kamenim bazenom. U ovom bazenu topla voda se obično kreće između 42oC i 50oC. Kada se pomeša sa vodom koja dolazi iz mora, proizvodi lepu toplu kupku. Po savetu meštana, najbolji deo bazena za početak je onaj pozadi levo, gde voda nije tako topla. Zatim se može postepeno kretati ka toplijim vodama.
Najtopliji izvor dolazi iz pukotine, postavljene na desnoj strani obale. Turistima je preporučljivo da imaju na umu da bazen ima značajnu veličinu, tako da temperatura može mnogo da varira u zavisnosti od njihove lokacije. Međutim, bilo gde u bazenu uvek će biti toplije nego u moru. Osvrćući se na svoja svojstva, terme Kosa su testirane kako bi se utvrdilo da li su lekovite osim što su prijatne. Prema studijama, te vode imaju lekovita svojstva za slučajeve kožnih oboljenja.
