Pošto je Solun grad sa dugom istorijom, ima mnogo znamenitosti Soluna koje treba posetiti. Glavna mesta u Solunu datiraju iz rimskog i vizantijskog vremena, a uključuju rimski Galerijev luk, spomenik Rotondi, crkvu Svetog Dimitrija i srednjovekovni zamak. Simbol – i najvažniji spomenik u Solunu – je Bela kula, koja se nalazi na čuvenom šetalištu na plaži u gradu.
Pošto je Solun geografski lociran u centralnom delu zemlje, lep je kao izletnička baza za mesta poput Halkidikija, Kavale i Meteora.
U nastavku možete videti najbolje lokacije u Solunu .
Znamenitosti Soluna – Arheološki muzej
Arheološki muzej Soluna je svečano otvoren 27. oktobra 1962. godine, povodom proslave 50. godišnjice oslobođenja Soluna. Muzej je dizajnirao arhitekta Patroklos Karantinos i sadrži eksponate arhaičnih, klasičnih, helenističkih i rimskih skulptura. Ove skulpture su iskopane na području Soluna i Makedonije uopšte.
Muzej je u početku imao kolekciju minijaturne umetnosti iz arhaičnog i klasičnog perioda. To je takođe bilo mesto čuvanja dervenskog kratera iskopanog iz grobnica u Dervenima. Derveni krater je prvi put prikazan javnosti na dan otvaranja muzeja.
Kasnije 1968. godine, otkrića iz grobnica makedonskih kraljeva u Vergini takođe su otkupljena u Arheološkom muzeju u Solunu. Među njima su bili zlatni larnaks i zlatna grobna kruna Filipa II, oca Aleksandra Velikog. Ovi artefakti su bili izloženi u muzeju do 1997. godine, nakon čega su premešteni u Arheološki muzej Vergine.
Za smeštaj blaga Vergine bila je potrebna nova zgrada. Kao rezultat toga, novo krilo muzeja je svečano otvoreno u julu 1980. godine izložbom „Aleksandar Veliki“. U oktobru 1982. godine, muzej je održao još jednu značajnu izložbu koja prikazuje blago iskopano sa groblja u Sindosu, severnom predgrađu Soluna. Tokom 2001. i 2004. godine, muzej je prošao obimne restauratorske radove.
Nakon restauracije, eksponati su ponovo organizovani u tri široke kategorije. U centralnoj prostoriji su izloženi eksponati otkriveni iskopavanjima u Solunu i širem području Makedonije. U novom krilu su smeštene dve izložbe Zlato Makedonije i Solunska oblast u praistoriji .
U odeljku Zlato Makedonije prikazani su nalazi sa groblja Sindos, Agia Paraskevi, Nea Filadelfia, Makrigialos, Derveni, Lete, Serres i Evropos. Područje Soluna u praistoriji prikazuje artefakte iz praistorijskih naselja iz kasnog bronzanog doba koji datiraju iz neolita.
Znamenitosti Soluna – Solunski dvorac
Solunski zamak, poznat i kao Heptapirgion ili Jedi Kule, nalazi se na brdu iznad Starog grada (Ano Poli). Njegova lokacija pruža prekrasan pogled na grad, luku i Egejsko more.
Solunski zamak je sagrađen na mestu antičkog Akropolja, koji je osnovao Kasandar 316. godine pre nove ere. Zidovi zamka, koji su i danas vidljivi, potiču iz 4. veka nove ere kada je vizantijski car Teodosije I utvrdio grad. Tokom vizantijskog perioda građene su mnoge zgrade i kule, sve dok grad nisu osvojili Osmanlije 1430. Nekoliko godina kasnije, 1444. godine, zamak je obnovljen, stare zgrade su uništene i podignuto je više kula. U stvari, Dvorac ima ukupno deset kula, iako njegovo ime Heptapirgion znači sedam kula .
Zamak je do 1890-ih bio sedište komandanata garnizona, a zatim je pretvoren u zatvor do 1989. godine. Ovaj zatvor je zapravo bio poznat kao mesto za mučenje. Mnogi politički protivnici su tamo bili vođeni tokom Metaksasovog režima (1936-1941), okupacije Osovine u Grčkoj, Grčkog građanskog rata (1946-1949). Posle šteta koje su naneli ratovi, zemljotresi i vreme, Solunski zamak je danas u restauraciji, ali je otvoren za posetioce.
Znamenitosti Soluna – Vizantijska crkva Svete Sofije
Crkva Svete Sofije (Svete Premudrosti) je među najstarijim crkvama u Solunu. Prva crkva na ovoj lokaciji podignuta je u 3. veku nove ere, ali je sadašnja crkva podignuta u 8. veku nove ere, po arhitektonskom projektu crkve Aja Sofija u Carigradu (današnji Istanbul).
1205. godine, kada su krstaši zauzeli grad, Sveta Sofija je postala katedrala Soluna, a 1430. godine, kada su Osmanlije osvojile grad, crkva je pretvorena u džamiju do oslobođenja Soluna 1912. godine. kada je ponovo pretvorena u hrišćansku crkvu, ali je 1917. veliki požar naneo ozbiljna oštećenja unutrašnjeg uređenja i kupole. Velike štete je takođe naneo zemljotres 1978. godine, ali je danas veći deo crkve obnovljen.
Tlocrt je plan kupolaste bazilike grčkog krsta. Eksterijer je prilično strog, ali unutrašnja dekoracija ima zanimljive freske i vizantijske ikone. Prečnik kupole je 10 metara. Crkva Svete Sofije je deo paleohrišćanskih i vizantijskih spomenika Soluna koje je Unesko uvrstio na listu svetske baštine.
Znamenitosti Soluna – Rimska pijaca
Rimska pijaca u Solunu se nalazi u centru grada, između Filipua i Olimpoua. Ovo mesto je bilo centar delovanja Soluna oko 8 vekova, skoro od osnivanja grada (3. vek pre nove ere) do ranovizantijskog perioda (5. vek nove ere).
Tokom rimskog perioda, ova pijaca je predstavljala društveni i verski centar grada i imala je najimpozantnije građevine. Kompleks rimske pijace izgrađen je oko pravougaonog trga. Sa tri strane bila su dva potkrovlja. Južno potkrovlje se nalazilo na dvostrukom svodu koji je sa jedne strane bio polupodrum. Na istočnom potkrovlju transepta nalazila se zgrada. Prema znaku, funkcionisao je kao konzervatorijum. Tokom vizantijskog perioda, zgrade su bile napuštene i uništene zemljotresima ili neprijateljskim invazijama.
Iskopavanja su otkrila kovnicu novca, konzervatorijum, javne zgrade, javnu kuću i stou. Na ovom arheološkom lokalitetu opština tokom leta organizuje kulturne događaje i koncerte.
Znamenitosti Soluna – Muzej balkanskih ratova
Muzej balkanskih ratova u Jefiri, zapadni Solun, smešten je u dobro očuvanoj vili i osnovan je u znak sećanja na dva balkanska rata koja su se odigrala 1910-ih. Muzej je prvi put otvoren za javnost 26. oktobra 1999. godine.
Balkanski ratovi su se odigrali 1912-1913. Prvi balkanski rat (oktobar 1912-maj 1913) uključivao je savez balkanskih zemalja protiv Osmanskog carstva koje je posedovalo teritoriju na Balkanu. Drugi balkanski rat (jun-jul 1913.) uključivao je rat između balkanskih zemalja radi podele teritorije stečene od Osmanlija tokom Prvog balkanskog rata.
Balkanski ratovi su bili veoma važni za Grčku jer je dobila delove koji su dugo bili u turskim rukama, uključujući Makedoniju, Trakiju i grad Solun, koji je oslobođen 26. oktobra 1912. godine, tokom Prvog balkanskog rata. To je razlog zašto je Muzej Balkanskih ratova smešten u Solunu. Tačnije, muzej se nalazi u Iefiri, malom selu udaljenom oko 25 km od centra Soluna, na nacionalnom autoputu od Soluna do Edese.
Dvospratna zgrada u kojoj se nalazi ovaj muzej je od velikog istorijskog značaja jer su tu 1912. godine vođeni pregovori između grčke vojske i osmanskih snaga pre nego što su grad ponovo zauzeli Grci. Muzej sadrži fotografije koje prikazuju scene iz Balkanskih ratova, scene koje su se odigrale na polju bitaka ili u pregovaračkim procesima.
Tu su i slike koje je napravio Kenan Mesare, sin turskog komandanta koji je Grcima predao Solun. U muzeju se nalaze i komadi nameštaja i naoružanja koji su pripadali vojskama koje su učestvovale u ovim ratovima, svakodnevni alat koji su koristili generali ili vojnici, pisma političara generalima, vojne uniforme, kao i medalje koje se pripisuju vojsci.
Znamenitosti Soluna – Vizantijski muzej
Muzej vizantijske kulture u Solunu nalazi se u ulici Stratou Ave, nasuprot parka Pedion Areos u centru grada. U njegovim prostorijama se nalaze zanimljive stalne izložbe, po jedna izložba u svakoj prostoriji.
Prva izložba govori o arhitekturi i dekoraciji crkve u paleohrišćansko doba, odnosno prvi vekovi hrišćanstva. Druga izložba govori o strukturi paleohrišćanskog grada i kuće, a treća izložba predstavlja groblja u paleohrišćansko doba, sa slikama, posudama i nakitom pronađenim u takvim iskopavanjima. Sledeća prostorija se bavi temama kao što su monaštvo, ikonoborstvo, život svetih Kirila i Metodija.
Sledeće dve prostorije posvećene su vizantijskim carevima i svakodnevnom životu u vizantijskom zamku, a tu su i zbirke sa retkim ikonama, crkvenim baštinama i vrednim krstovima. Prva odluka o osnivanju ovog muzeja doneta je 1913. godine, tek posle godinu dana od oslobođenja Soluna od Turaka.
Međutim, odluka nije sprovedena i eksponati su prebačeni u Hrišćanski i vizantijski muzej u Atini, sve do 1994. godine, kada je svečano otvoren Muzej vizantijske kulture u Solunu. Do 2004. godine završeno je svih 11 prostorija muzeja. Godinu dana kasnije, dodeljena mu je Muzejska nagrada Saveta Evrope 2005. Često se organizuju izložbe i edukativni programi.
Vizantijska crkva Agios Nikolaos Orfanos u Solunu
Crkva Svetog Nikolaja Orfanosa nalazi se na istočnim zidinama Gornjeg (starog) grada Soluna, između ulica Herodota i Apostola Pavla. Podignut je verovatno 1310. godine.
Iako je njena struktura vrlo jednostavna, ima izuzetan ukras; u stvari, njene velike freske ističu se kao jedne od najbolje očuvanih u Solunu. Ove freske je sigurno naslikao srpski monah kada je crkva podignuta.
Na njima su prikazane scene iz života Svetog Nikolaja i drugih svetaca i proroka. Takođe predstavljaju scene iz Starog i Novog zaveta. Arheolozi su pronašli mnogo grobova ispod predvorja crkve. Mramorni hram otkriva datum njegove izgradnje, a glavna sala je povezana sa bočnim potkrovljem kroz otvore.
Veruje se da je Agios Nikolaos u ovoj crkvi okarakterisan kao siroče jer je bio zaštitnik siročadi i udovica. Drugo verovanje bi bio da je crkva nekada imala sirotište u svom dvorištu. Dalje, ime crkve moglo bi biti povezano sa njenim ktitorom ili njegovom porodicom. Crkva je bila aktivna i za vreme turske okupacije. Njene freske su otkrivene 1957-1960, dok je ovaj vizantijski spomenik bio u restauraciji.
Solunski Hamam
To je osmansko kupatilo, koje datira iz 15. veka. Smatra se znamenitošću od visokog istorijskog značaja, jer je to bio prvi hamam u gradu i jedan od najvećih u celoj Grčkoj.
Bei Hamam je izgradio Murad II 1444. godine. To je duplo kupatilo, što znači da ima dve odvojene sobe, jednu za muškarce i jednu za žene. Deo koji je upućen muškarcima je prostraniji i luksuzniji.
Bei Hamam je poznat i kao „Rajska kupka“ i pod tim nazivom je radio do 1968. godine. Snažan zemljotres 1978. godine naneo je više oštećenja istorijskoj zgradi Bei Hamama. Kupatila su obnovljena i danas se zgrada koristi za održavanje nekih kulturnih događaja i izložbi.
Vizantijska crkva Panagija Halkeon u Solunu, Grčka, Makedonija
Crkva Panagija Halkeon nalazi se na Trgu antičke Agore. U stvari, to je samo nekoliko koraka od arheološkog nalazišta rimske agore u Solunu i od Aristotelovog trga. Crkva je prvobitno osnovana 1028. godine od strane guvernera Lomvardija Hristofora i njegove porodice na mestu stare paganske crkve. U stvari, ktitorski grob je verovatno pronađen na severnoj strani crkve.
Ime crkve znači Bogorodica od Bačvarskih radnika , pošto je kvart pored crkve bio naselje bačvarskih radnika. Izgrađena u tipičnom vizantijskom stilu, ova crkva ima četiri stuba i tri kupole.
Zanimljive freske u unutrašnjosti potiču iz 11. i 14. veka. Kako je eksterijer u potpunosti izgrađen od cigle, poznata je i kao Crvena crkva . Kada su Solun osvojili Osmanlije, ova crkva je pretvorena u džamiju, do 1912. godine kada je grad oslobođen i ponovo postaje pravoslavna crkva. Zemljotres 1932. godine naneo je ozbiljnu štetu, koja je obnovljena u godinama koje su usledile.